Hindi pa din kami nagkikibuan magmula nung lumipat sya, ayoko itxt o tawagan man lang at ganun din sya PATIGASAN ang labanan, ayoko magparamdam sa kanya para man lang ipakita ko sa kanya na may konti pa din ako dignidad na natitira sa sarili kahit wala na dahil mahal ko sya. Pride. Iyan ang gusto ko palabasin sa kanya dahil para bang inaabuso nya na ang kabaitan ko sa kanya, kahit wala namng mailalabas na.
Tapos minsan duty ko sa hospital nmin, 2 to 10 ang schedule sa ER kaya tambay mode lang muna. walang mga pasyente ang nakikita ko lang eh yung doctor na saksakan ng sungit, kaya nmn pala walang asawa, medyo terror sa ER kaya sindak kami ng mga ka groupmate ko. So samadaling sabi walang magawa ang tanging ginagawa lang nmin nung oras na yun eh huntahan sa isang kwarto doon.
Biglang nilapitan ako ng ka group kong lalaki na saksakan ng yabang at saksakan ng ingit sakin sa tingin ko dahil wala syang alam payabangan kung hindi ako. Sya yung lalaki kong ka groupmate na nangulit sakin dun sa part 1 ng Storya. Sa palagay ko unti unti na syang naasar sakin magmula noon sa hindi ko malamng dahilan. Tapos biglang sabi nya sakin:
Groupmate: Tol kamusta si pearl??
Ako: Ayun ok lang nmn..
Groupmate: Balita ko nakalipat na sya ah..
Ako: Oo nga eh..(sa loob loob ko hataw updated aah)
Groupmate: Nagpunta nga yung isang barkada ko dun natulog..
Ako: *speechless*
-end-
Wala akong ibang naramdamn noong panahon na yun kundi inis at galit dun sa ka groupmate ko, gusto ko na sapakin nung mga oras na yun kung wla lang sa ER eh, nasabi ko na lang sa sarili ko: Ano kayang gustong palabasin nitong hayop na toh! parang nakakalalaki eh! badtrip talaga!
Kung hindi pa kayo nakakaranas kumulo ang dugo ng literal, eh ako naranasan ko na nung mga oras na yun! Hindi ko alam kung gusto ko txt oh tawagan bigla sya nun, feeling ko ako may kasalanan kasi ilang linggo ko na sya hindi tinatawagn oh txt man lang.
Kaya bago mag uwian naisipan ko na syang i txt, dahil sobrang gusto ko na siya bigla makita, siguro na feel ko bigla na kailangan ko sya makausap dahil baka mawala na lang sya sakin ng hindi ko namamalayan. Ako na nag sorry sa ginawa ko kahit na hindi ko kailangan mag sorry, nilunok ko na lang uilt pride ko kahit na hindi kailangan, Tinangap ko nalng kahit hindi dapat tangapin, wla nmn mawawala kung paminsan minsan gagawin ko toh sabi ko na lang sa sarili ko.
Noong gabi na yun nag reply sya sa txt ko sabi nya puntahan nya ako sa ER, natuwa nmn ako dahil makakasama ko na sya. Pag ka kita ko sa kanya sa labas ng ER bigla nya ako yakap ng mahigpit at sinabi na na miss nya ako, ako din nmn gnun napayakap na din sa kanya nasabi ko na lang sa sarili ko.."sana laging ganito":)
1 comments:
Medyo nakakarelate ako. Wala nanga natira sakin. Dignidad ko nga halos kinuha na niya. hay... :(
Post a Comment